Informator dla grup AA

Jeśli Ty i Twoja grupa AA, chcielibyście nieść posłanie g/Głuchym i słabosłyszącym alkoholikom, tutaj znajdziecie więcej informacji na ten temat.

Wskazówki do kontaktu z osobami g/Głuchymi

Osoby g/Głuche najczęściej komunikują się tylko w polskim języku migowym (PJM).

Sposoby zwrócenia uwagi, rozpoczęcia rozmowy:

z pojedynczą osobą:

  • machanie ręką,
  • lekkie klepnięcie w ramię;

z grupą:

  • uderzenie otwartą dłonią w stół (na mityngu),
  • tupanie,
  • miganie światłem;
  • jeśli wcześniej ustalimy, to z g/Głuchym można również:
    • rzucić kulką papieru,
    • wysłać sygnał z telefonu.

Nie wolno (!) klepać w okolice karku/ głowy, ponieważ jest to protekcjonalny, a nawet upokarzający gest.

Podczas rozmowy:

  • jeśli towarzyszy Ci tłumacz, zwracaj się bezpośrednio do rozmówcy, nie do tłumacza;
  • nie przechodź między dwoma migającymi osobami,
  • nie wpatruj się w dłonie – to krępuje,
  • nie błądź wzrokiem, utrzymuj kontakt wzrokowy;
  • nie zajmuj się inną czynnością,
  • jest kilka rzeczy, które mogą utrudnić osobie g/Głuchej odczytanie wiadomości z ruchu warg (o ile Głuchy posiada taką umiejętność), są to: bujna broda/wąsy, mówienie przez zęby, kręcenie/poruszanie głową w trakcie mówienia;
  • nie powinniśmy „gapić” się na osoby Głuche migające w publicznym miejscu.

 Osoba g/Głucha na mitingu:

  • pozdrów osobę uściskiem dłoni, przyjmij Ją z ciepłym uśmiechem;
  • podprowadź osobę do strefy z kawą, herbatą, zaproponuj napój, przedstaw się pisząc na kartce lub w telefonie imię, aby powitać g/Głuchą osobę;
  • przykładowy sposób komunikacji: SMS, e-mail, wiadomość na kartce papieru – ważne, abyś użył prostych słów, bez trudnych sformułowań;
  • naucz się kilku znaków w PJM np. dzień dobry, cześć, AA, problem, alkohol, trzeźwy, zdrowie, radość, smutek, jeden dzień;
  • obecność tłumacza polskiego języka migowego jest niezbędna na mitingu, aby g/Głucha osoba mogła skorzystać ze spotkania. Tłumacz musi być dobrze widoczny w sali, odległość między tłumaczem a osobami g/Głuchymi nie może być za duża. Na linii tłumacz – osoba g/Głucha nie może być elementów zakłócających widoczność. Nie ustawiamy osoby tłumacza w oknie – nie będzie dobrze oświetlony, a to może prowadzić do utrudnień dla osób g/Głuchych. Dobre oświetlenie jest bardzo istotne;
  • podczas tłumaczenia bądź czujny(a), czy nie mówisz zbyt szybko, ponieważ czasem jedno słowo w języku polskim wymaga kilku znaków w polskim języku migowym. Chodzi o naturalne tempo, również nie przesadnie wolne;
  • w Kulturze Głuchych rzadko używa się form „Pan/Pani”, do rozmówcy raczej zwracaj się na „ty”;
  • nikt niestety nie znalazł dobrego sposobu, by g/Głuchy dobrze czuł się w towarzystwie osób słyszących nie znających migowego. Pojawiło się nawet negatywne określenie „psa rodzinnego” dla osoby g/Głuchej w rodzinie osób słyszących, która zawsze bywa pomijana/ignorowana na rodzinnych imprezach. Nasze starania, czyli obecność tłumacza PJM oraz nasza życzliwość i uważność z pewnością zminimalizują bezradność niesłyszących alkoholików na mityngach;
  • korzystajmy z usług profesjonalnych tłumaczy PJM.

Wskazówki do kontaktu z osobami słabosłyszącymi, niedosłyszącymi

Osoby słabosłyszące i niedosłyszące z reguły funkcjonują jako ludzie mówiący i posługujący się polskim językiem fonicznym (nie znają języka migowego).

Podczas rozmowy:

  • staraj się mówić wyraźnie,
  • nie krzycz, jeżeli osoba używa aparatu słuchowego jest on na pewno dostosowany do normalnego poziomu głosu, krzyk będzie zniekształcony;
  • jeśli osoba słabosłysząca nie rozumie jakiegoś zdania, nie powtarzaj go w tej samej formie, ujmij to inaczej;
  • nie okazuj zniecierpliwienia,
  • możesz komunikować się z osobą słabosłyszącą np: pisząc na kartce, SMS oraz poprzez inne komunikatory; 
  • jest kilka rzeczy, które mogą utrudnić osobie słabosłyszącej odczytanie wiadomości z ruchu warg (o ile osoba posiada taką umiejętność), są to: bujna broda/wąsy, mówienie przez zęby, kręcenie/poruszanie głową w trakcie mówienia, zasłanianie ust.

Osoba słabosłysząca na mityngu:

  • w dużej sali pamiętajmy o trudnościach jakie mają osoby słabosłyszące – szmery, zła akustyka, szum. Dobrą opcją jest założenie pętli indukcyjnej. Jeśli nie ma takiej możliwości sprawdza się siadanie w okręgu oraz organizowanie spotkań w mniejszych salach;
  • w przypadku mityngów online dużym wsparciem są paski z napisami – transkrypcja mowy na tekst,
  • pamiętajmy przed spotkaniem o zarezerwowaniu odpowiedniego miejsca dla osoby niedosłyszącej – blisko spikera oraz prowadzącego spotkanie.

Informacje ogólne 

Materiał  źródłowy : www.kulturagluchych.pl
Fakty i mity

1. Głusi posługują się językiem migowym, który jest dla nich językiem naturalnym, w związku z tym często znają język polski jako drugi język – język obcy. Napisanie instrukcji czy poproszenie osoby Głuchej, by przeczytała jakąś informację na kartce papieru lub na komputerze nie zawsze rozwiązuje problem. Wielu Głuchych jest w stanie przeczytać lub napisać informację po polsku, ale jak w przypadku każdego użytkownika każdego języka obcego – można łatwo popełnić błędy! Tylko 2-3 % Głuchych dobrze, bezproblemowo czyta w języku polskim.

2. W Polsce funkcjonują dwie wariacje języka migowego. Z jednej strony mamy Polski Język Migowy, który jest językiem naturalnym osób Głuchych. Z drugiej strony mamy System Językowo-Migowy, który w większym stopniu jest wizualno-przestrzennym odpowiednikiem polszczyzny pisanej i jest językiem sztucznym – stworzonym w celu usprawnienia komunikacji pomiędzy słyszącymi a niesłyszącymi. System bazuje na polskich strukturach językowych, natomiast Polski Język Migowy ma całkowicie unikatową formę i strukturę.

3. Mitem jest, że wszyscy Głusi potrafią czytać z ruchów warg, w rzeczywistości część posiada tę cenną umiejętność, ale nie wszyscy. Jeśli natomiast Głuchy faktycznie potrafi to robić, to pamiętajmy, by patrzeć w jego/jej stronę i artykułować wyraźnie poszczególne wyrazy. 

4. Głusi to grupa kulturowa, w przeciwieństwie do innych grup uznawanych za osoby niepełnosprawne, mają swój język, swoją historię, swój system znaczeń, wartości i norm, podobnie jak Łemkowie, Kaszubi, Ślązacy, Semowie czy Romowie.

5. Trudność w kontakcie to bariera komunikacyjna, językowa i kulturowa, a nie wynikająca z czyjejś inteligencji lub złej woli. Czasami Głusi wydają też pewne nieskładne dźwięki, ale jest to wynik czysto biologiczny, tzn. wynikający z braku możliwości pełnej kontroli instrumentów głosowych, których się po prostu nie słyszy! Ciężko jest stroić gitarę, gdy nie słyszy się dźwięku strun. Kolejna trudność w komunikacji wynika z tego, że czasami niesłyszący potrafią mówić, ale ich mowa często jest zniekształcona, lub mają nieprawidłową artykulację czy zły akcent. 

6. Często nieprawdą jest, że Głuchy nic nie słyszy. Wśród niesłyszących zaledwie 2 – 4% osób rzeczywiście nic nie słyszy. Pozostałe osoby, chociaż nie słyszą mowy innych, to mogą odbierać wiele innych głośniejszych dźwięków z otoczenia, np. odgłos stukania młotkiem czy też warkot silnika w aucie, przy czym odbierają te dźwięki raczej zniekształcone i trochę ciszej, w zależności od stopnia ubytku słuchu. W związku z tym nieprawdą jest też, że nie przeszkadza im hałas, tym bardziej, że nawet jeśli nie słyszą dźwięku, to mogą odczuwać drgania, wibracje np. przez podłogę, meble, co może ich trochę dekoncentrować.

7. Aparaty słuchowe same w sobie nie rozwiązują wszystkich problemów ze słyszeniem, a raczej wspomagają słyszenie w pewnych warunkach/sytuacjach. Podobnie implanty – czasami pomagają słyszeć, ale rzadko przywracają słuch w 100%, “zaimplantować” nie znaczy słyszeć.